ഓർമ്മകൾ

ഈ ക്യാമ്പസുമായി പരിചയപെട്ടിട്ട് പത്തു മാസം കഴിഞ്ഞു. ഈ പത്തു മാസത്തെ എൻറെ ഉപജീവന മാർഗ്ഗമായിരുന്നു ഈ ക്യാമ്പസ്.

ഗർഭം ധരിച്ച ഒരു സ്ത്രീ തൻറെ കുഞ്ഞിനെ പത്തുമാസം തൻറെ ഉദരത്തിൽ പോറ്റി വളർത്തുന്ന അവസാനം പ്രസവിക്കുന്ന പോലെ എന്നെയും പോറ്റിവളർത്തി ഈ ക്യാമ്പസിൽ നിന്നും താൽകാലികമായി ഒരു പിരിയുന്നു.

ഈ ക്യാമ്പസിൽ വെച്ചാണ്‌ ആ നിലാവ് എന്നിലേക്ക്‌ കടന്നു വന്നത്. ഓരോ ദിവസവും ആ നിലാവിൻറെ വെളിച്ചം എന്നിലേക്ക്‌ പകർത്തിയിരുന്നതു ഈ ക്യാമ്പസ്സിലെ ഓരോ ചുമരുകൽക്കും സുപരിചിതമാണ്.

ആ വെളിച്ചം തെളിയാത്ത ഒരു സ്ഥലവും ഈ ക്യാമ്പസിൽ ഇല്ല എന്ന് തന്നെ പറയാം. മാസങ്ങൾ ദിവസങ്ങൾ പോലെ കടന്നുപോയി.

പല ആശകൾക്കും ആഗ്രഹങ്ങൾക്കും സാക്ഷിയായ ഈ ക്യാമ്പസ് വിട്ടുപോകുന്നതിനു മുന്നേ തന്നെ എൻറെ നെഞ്ചിൽ ഒരു മറാത്ത മുറിവേകികൊണ്ട് ആ നിലാവ് എങ്ങോ മറഞ്ഞു.

ഒരു പക്ഷേ അതും ഒരു ഗർഭമായിരിക്കാം സമയം ആകുമ്പോൾ അതും പ്രസവിക്കണ്ടേ.

ഒരു പിടി ഓർമ്മകൾ മാത്രം ബാക്കിയാക്കി ഈ ക്യാമ്പസ് വിട്ടു ഞാനും യാത്രയാക്കുന്നു. എല്ലാം വീണ്ടും തിരിച്ചു വരും എന്നൊരു പ്രദീക്ഷയുമായി ഒരു താൽക്കാലിക വിടവാങ്ങൽ.